నీతోడు లేకుండా గమ్యాన్ని చేరలేను
ఒక లక్ష్యాన్ని చేరుకోవాలనుకుంటే ఒక్కోసారి వంద అవరోధాలు వచ్చిపడుతుంటాయి. ఎంతో కష్టపడి ఒక అవరోధాన్ని తొలగించేసరికి మరో పది ఆటంకాలు మనదారికి అడ్డుపడతాయి. వీటన్నింటినీ ఒకే ఒక్కరుగా ఎదుర్కోవడం అన్నిసార్లూ సాధ్యం కాకపోవచ్చు. ఆ స్థితిలో ఎవ రైనా తోడుగా వస్తే ఎంత బావుండునోకదా అనిపించవచ్చు. సరిగ్గా అదే సమయంలో ఎవరో వచ్చి తామే స్వయంగా ఆహ్వానించారనుకోండి. ఇంక కాదనడం ఎక్కడుంటుంది? వెతకబోయిన బంగారు తీగె వేలికి చుట్టుకున్నంత ఆనందంగా హర్షాతిరేకానికి లోనవుతాం. కాకపోతే వాళ్లు మనల్ని మధ్యలో వదిలేసి పోకుండా కొన్ని ముందు జాగ్రత్తలైతే చెబుతాం. దేస్‌- పర్‌దేస్‌ సినిమా కోసం అమీత ఖన్నా రాసిన ఈ పాట ఈ అంశాల్నే ప్రస్థావిస్తుంది. రాజేశ్‌ రోషన్‌ సమకూర్చిన బాణీకి లతామంగేష్కర్‌ గాత్రం ఎన్ని సొగసులు అద్దిందో మీరే వినండి.
* * * * * *
మంజిల్‌ తక్‌ పౌంచేంగే కైసే - ఆప్‌ కా జబ్‌ తక్‌ సాథ్‌ నహీఁ /ఆప్‌ కహే ఔర్‌/
(మీరు అడగడమూ... నేను రాకపోవడం కూడానా? అలాంటి పరిస్థితే లేదు
అసలు మీ తోడే లేకపోతే గమ్యాన్నెలా చేరుకోగలన్నేను)
చేరుకోవాలనుకున్న గమ్యం ఇద్దరిదీ ఒక్కటే అయినప్పుడు ఏం చేస్తారు? ఆ రెండవ వ్యక్తినుంచి పిలుపొస్తే చాలు, ఏమాత్రం బెట్టు చేయకుండా వెంటనే అంగీకారం తెలిపేస్తారు. మొదట తమ ప్రయాణాన్ని ఎవరికి వారు వేరు వేరుగానే ప్రారంభించి ఉండవచ్చు. కానీ, తామిద్దరి మార్గం, గమ్యం ఒకటేనని తెలిసిపోయాక విడిగా ఎందుకు! కలిసినడిస్తే పోలా అనిపించవచ్చు. కలిసి నడవడంలో నిజంగా ఎంత సౌలభ్యం ఉంది! ఏ విపత్కర పరిస్థితో ఎదురైనప్పుడు ఒకరినొకరు ఆదుకోవచ్చు. పరస్పర స్పూర్తితో గుండె దిటవు చేసుకోవచ్చు. అయినా, అన్ని గమ్యాల్నీ అందరూ ఒంటరిగానే చేరుకోలేరు కదా!. ఆ నిజం కొందరికి మొదట్లో తెలియకపోయినా కాలగతిలో తెలుస్తుంది. పోనుపోను ఒక్కోసారి తాము ఎంచుకున్న దారిలో ఒంటరిగా సాగిపోవడం అసాధ్యమని తేలిపోతుంది. ఆ స్థితిలో నీతోడే లేకపోతే నేననుకున్న తీరాన్ని చేరడం సాధ్యమే కాదంటూ స్పష్టంగానే చెప్పేస్తారు. అలా చెప్పేయడానికి వారి మనసు ఏమాత్రం వెనుకంజ వేయదు.
చాహ్‌నే వాలోఁ కీ దునియా మేఁ చాహ్‌నే వాలే ఆగయే
ఉల్ఫత్ కీ మయ్‌ ఆంఖోఁ సే లో ఆజ్‌ పిలానే ఆగయే
ఆప్‌ పియే ఔర్‌ ఆప్‌ న ఝూమే - ఆప్‌ కీ బస్‌కీ బాత్ నహీఁ ఓ.... /ఆప్‌ కహే ఔర్‌/
(కోరుకునే వారి లోకంలోకి కోరుకున్న వారు వచ్చేశారు
ప్రేమ మధువును ఈ రోజు కళ్లతో తాగించడానికి వచ్చేశారు
ఆ మధువు తాగికూడా మీరు మత్తిల్లకుండా ఉండి పోవడమా?
అది మీ వల్ల అయ్యే పనే కాదు సుమా!)
కోరుకున్న వారే కడదాకా తమ తోడుగా రావడమన్నది ఎంతమంది జీవితాల్లో జరుగుతుంది? ఆశించినట్లు నిజంగానే అలా తోడైవస్తే, ఆ ఇద్దరూ కొంత కాలం కలిసి నడుస్తారు. కాకపోతే, ఉన్నట్లుండి ఆ ఇద్దరిలో ఒక్కరు హఠాత్తుగా మాయమైపోతారు. మాయమైపోవడం అంటే ఎక్కడికో వెళ్లిపోవడం అని కాదు. ఒకరి ఆత్మలో ఒకరు కలిసిపోయి ఏకాత్మగా ఒక్కరే మిగిలిపోతారు. దాన్నే కదా ప్రేమంటాం. నిజానికి ఏ లక్ష్యాన్ని సాధించాలన్నా, ఆ లక్ష్యం మీద అవ్యాజమైన ప్రేమ ఉండాలి. అయితే లక్ష్యంమీద ఉన్న ఆ ప్రేమ ఆ లక్ష్యసాధనలో తనతో కలిసి నడుస్తున్న వాళ్ల మీదికి కూడా పాకుతుంది. అదే జరిగితే, వాళ్లు నడుస్తున్న దారంతా ప్రేమతో తడి సిపోతుంది. కళ్లల్లో ప్రేమ మధువు నిండిపోతుంది. ఆ మధువు పొంగిపొర్లుతుంటే ఎదుటివ్యక్తి గుండెలోకి ఒంపేస్తారు. దివ్యార్థ్రమైన ఆ ప్రేమ మధువుతో మత్తిళ్లకుండా ఎవరైనా ఉంటారా? ఆ స్థితిలో ఆ మత్తులో ఊగకుండా నిగ్రహించుకోవడం నిజంగా ఎవరి వల్లా కాదు
చమక్‌తా హువా హై తీర్‌ హుస్న్‌ కా జరా సంభల్‌ కే రహియేగా
నజర్‌ నజర్‌ కో మారేగీ తో- కాతిల్‌ హమే న కహియేగా
చాల్‌ చలీ హై సోంచ్‌ కే హమ్‌నే - ఇస్‌ ఖేల్‌ మే అప్‌నీ మాత్ నహీఁ ఓ..... /ఆప్‌ కహే ఔర్‌/
(తళుకులీనే అందాల బాణమిది కాస్త సంభాళించుకో
చూపు చూపునా వేటు బడితే, నన్ను హంతకి అనమాకు
అన్నీ ఆలోచించే ఈ అడుగులు వేశాను ఈ ఆటలో ఓటమెక్కడిది మనకు)
ప్రేమ ఎలా పుట్టినా అది తన సహజతత్వాన్ని కోల్పోదు. ఏ పూలగుత్తికో గురిపెట్టిన బాణమే కావచ్చు. కానీ, ఒడిసిపట్టుకోవడం తెలియకపోయినా, గురిపెట్టడం రాకపోయినా, అది మరెక్కడో దిగిపోవచ్చు. ఆ దెబ్బకు ఒక్కోసారి ఎవరి దేహమో లేదా మనసో నిలువెల్లా రక్తసిక్తమైపోవచ్చు. అందుకే తళతళా మెరిసే ఈ అందాల బాణాన్ని అతి జాగ్రత్తగా ప్రయోగించే విలువిద్య తెలియడం చాలా అవసరం. లేదంటే, అది ఎంత రక్తపాతానికి దారి తీస్తుందో జీవితాన్ని ఎలా అతలాకుతలం చేస్తుందో ఎవరికి తెలుసు? సాధారణంగా, ఎవరైనా బాణం బారిన పడటానికి విలుకాడే గురితప్పడంకారణమైతే కావచ్చు. లేదా మనమే వాళ్ల దృష్టి చెదిరిపోయేలా చే సి వాళ్లు గురితప్పడానికి మనమే కారణమై ఉండవచ్చు. అలాంటప్పుడు ఒకరినొకరు హంతకుడనేస్తే ఎలా? ఎప్పుడో అరుదుగా తప్ప వేల కోణాల్లోంచి ఆలోచించి నారి సారించేవారు గురి తప్పడం ఉండదు. విజయం చేజారిపోయే అవకాశమే ఉండదు.
పాస్‌ ఆకే యే ఆప్‌కే హమే హోనే లగా అహసాస్‌ హై
దమ్‌ హై తో బస్‌ ఆప్‌కే దమ్‌ సే ఆప్‌ హీ కే పాస్‌ హై
క్యా కరే జో హాలే దిల్‌ కో ఐసే తో జజ్‌బాత్ నహీఁ ఓ.... /ఆప్‌ కహే ఔర్‌ /
(మీ చేరువైన ఫలంగా నాలో ఈ అనుభూతి కలుగుతోంది
ఉన్న ప్రేమేదో మీ ప్రాణంతో కలిసి మీ చెంతనే ఉన్నట్లుంది
ఇదేదో ఒక భావోద్వేగంలే అనుకోవద్దు- నా మనస్థితే అలా ఉంది)
ఏ తీరాన్ని చేరడానికో, ఏ లక్ష్యాన్ని సాధించడానికో ఎవరైనా ఒకరి సన్నిధిలోకి వెళ్లి ఉండవచ్చు. అయితే ఒక్కోసారి అద్భుతమైన పారవశ్యానికి లోనై ఆ సన్నిధానమే సమస్తమనిపించవచ్చు. ప్రాణమున్నంత కాలం అక్కడే ఉండిపోవాలనిపించవచ్చు. అప్పుడప్పుడే మొదలైన అనుబంధమే అయినా కొందరికి అది దశాబ్దాలుగా కొనసాగుతున్న అనుభూతిగా అనిపిస్తుంది. అందులో తప్పేమీ లేదు. కాకపోతే ఆ ప్రేమలోకంలో పడి అసలైన లక్ష్యలోకానికి దూరమైపోకూడదు. వ్యక్తిగత బంధాలు కేవలం, సుఖ సంతోషాల్నే కాదు. అప్పుడో ఇప్పుడో వ్యక్తిగతమైన సమస్యల్ని కూడా మోసుకువస్తాయి. ఒక్కోసారి ఆ వ్యక్తిగత సమస్యల్ని పరిష్కరించమే పెద్ద పనైపోతుంది. ఈ క్రమంలో ఒక్కోసారి అనుకున్న లక్ష్యం నుంచి వైదొలగే ప్రమాదం కూడా ఏర్పడవచ్చు. . సామూహిక సమస్యల్ని పరిష్కరించే దిశగా వెళ్లవలసిన అడుగులు అర్థాంతరంగా ఆగిపోవచ్చు. అలా అని, వ్యక్తిగత బంధాలనుంచి తప్పించుకోవాల్సి అవసరమేమీ లేదు. కాకపోతే అక్కడే కూరుకుపోకూడదు. అలాంటి సమయాల్లో మనతో కలిసి నడిచే వారు, మన లక్ష్యం, వారి లక్ష్యం ఒకటే అయిన వారు, ఆ సమయంలో మనల్ని తట్టిలేపుతారు. వ్యక్తిగత వలయాల్లోంచి లేవదీసి సామాజిక ర హదారుల గుండా నడిపిస్తారు. అలాంటి వారు ఎప్పుడైనా అనుకోకుండా ఎదురై సమష్టిగా సాగిపోదాం రమ్మంటే మనసున్న ఏ మనిషైనా రానని ఎలా అనగలడు?
- బమ్మెర
No comments :
Post a Comment