నిన్ను నేను కోరుకుంది.. ఈ లోకం కోసమే!
కొందరికి, తమ సుఖ సౌఖ్యాలకోసం ఒకరితోడు కావల్సి వస్తుంది. మరికొందరికి లోక కళ్యాణం కోసం తాము తలపెట్టిన యజ్ఞ నిర్వహణ కోసం ఒకరి తోడు కావల్సి వస్తుంది. పరిశీలిస్తే, వ్యక్తిగత జీవితమే సమస్తం అనుకునే వారి సంతోషాలు చిన్నవి. వారి సమస్యలూ చిన్నవి. అలా కాకుండా సామాజిక సంక్షేమాన్ని కోరుకునే వారికి సిద్ధించే ఆనందాలు అపారమైనవిగా ఉంటాయి. అలాగే వారికి ఎదురయ్యే సమస్యలు కూడా అనంతమైనవిగానే ఉంటాయి. . పైగా వ్యక్తిగతమైన ఆశలు స్వల్పకాలంలోనే నెరవేరతాయి. కానీ, సామాజిక లక్ష్యాలు నెరవేరడానికి నెలలు, ఏళ్లు కాదు కొన్ని సార్లు ద శాబ్దాలు కూడా పట్టవచ్చు. అయినా పట్టువిడువ కుండా పోరాటం చేస్తున్న క్రమంలో ఆ యోధుల మనసు ఒక్కోసారి తీవ్రమైన అశాంతికి లోనుకావచ్చు. అలాంటి సమయాల్లో ఆ సామాజిక వాదులకు సైతం ఒక్కోసారి ఒక ప్రేమమూర్తి నీడలో సేదతీరాలనిపించవచ్చు. ఆ నీడ తన సామాజిక లక్ష్యాలను నెరవేర్చడానికి అవసరమైన బలాన్నంతా ఇస్తుందని అనిపించవచ్చు. ఇలాంటి భావోద్వేగాలే మేరే జీవన్ సాథీ సినిమా కోసం మజ్రూహ్ సుల్తాన్పురి రాసిన ఈ పాటలో వినిపిస్తాయి. ఒక గంభీరమైన ఆత్మధ్వని, ఒక రసరమ్యమైన హృదయ నాదం కలగలసి ప్రవహించడం అన్నది ఒక్క కిశోర్ కుమార్ గొంతులోనే చూస్తాం. ఈ పాటకు ఆర్. డి. బర్మన్ సమకూర్చిన బాణీ ఆ గొంతులో ఎంత అద్భుతంగా పలికిందో మీరే వినండి.
* * * * * *
చైన్ ఆయే మేరె దిల్ కో దువా కీజియే
(ఓ నా జీవన శాంతమా!
నా మనసుకు సాంత్వన కలగాలని పార్థించవా!)
మనసంతా అలజడితో నిండిపోతే అనుకున్న లక్ష్యాన్ని సాధించడం అసాధ్యమే అవుతుంది. ఎందుకంటే బాణాన్ని గురిపెట్టే కంటికి, నారిని సారించే చేతికి ఏకాగ్రత ఉండదు. ఏకాగ్రత లేని ఆలోచనకు, ఆచరణకు పొంతన ఉండదు. పొంతన లేని అడుగులు తీరం చేరడంకన్నా, దారి తప్పే అవకాశమే ఎక్కువ. దారి తప్పిన ప్రయాణం తీరాన్ని చేర్చకపోగా, ఎప్పుడైనా ఏ భయంకరమైన అగాధంలోనో పడదోస్తే అది ఇంకా ప్రమాదం. అందుకే అంతటి అలజడిలోనూ కొందరి హృదయాలు ఎవరైనా కాస్తంత శాంతిని ప్రసాదిస్తారేమోనని చూస్తుంటారు. వాళ్లు ప్రసాదించడమే కాదు ఏ దివ్య శక్తినుంచైనా ఆ శాంతి లభించే అవకాశాలు ఉంటే ఆ శక్తిని ప్రార్థించైనా తమకు ఆ శాంతి కూడా లభించేలా చూడమని అర్థిస్తారు..
అప్నా హీ సాయా దేఖ్ కే తుమ్ - జానే జహాఁ శ ర్మా గయే
అభీ తో యే పహెలీ మంజిల్ హై - తుమ్ తో అభీ సే ఘబ్రాగయే
మేరా క్యా హోగా - సోంచో తో జరా
హాయ్...ఐసే న ఆహేఁ భరా కీజియే / ఓ మేరే /
(నీ నీడే నువ్వు చూసుకుని ఓ నా లోకమా! సిగ్గుపడిపోతున్నావు
ఇంకా ఇది తొలి మజిలీయే నువ్వు అప్పుడే గాబరా పడిపోతున్నావు
నేనేమైపోవాలి! కాస్త ఆలోచించు
ఉఫ్ఫ్ఫ్ఫ్.... ఇలా నువ్వు నిట్టూర్పులు నింపుకోకు)
లీలగా మనసులో కదిలే వ్యక్తి ఎవరో తమ చెంతగా వస్తున్నారని ముందే తెలిసినప్పుడు ఒక్కోసారి తన నీడనే అతని నీడ అనుకుని సిగ్గుపడిపోవచ్చు. ఒకవేళ అతనే ఆమె కోసం వచ్చినా అతడో ఉన్నత లక్ష్యం కోసం వచ్చిన వాడు కాబట్టి ఏడడుగులు నడవగానే వదిలేయడు కదా! ఏడేడు లోకాలు వెంటతీసుకు వెళతాడు. ఆ లోకాలు ఈ భూమండ లానికి ఆవల ఎక్కడో ఉన్నాయని కాదు. సామాజిక పోరాటంలో మనసును కుదిపేసే ప్రతి భావోద్వేగమూ ఒక లోకమే అవుతుంది. అప్పుడు భావోద్వేగాల ఆ ఏడేడు భువనాలు వె న్నంటి తిరగాల్సి వస్తుంది. అలాంటి గురుతర బాధ్యతల్ని మోయాల్సిన జీవన సహచరి, ఏ కారణంగానైనా తొలి మజిలీ చేరడానికి ముందే సొమ్మసిల్లి పడిపోతే ఏమిటా పరిస్థితి? అడుగడుగునా ఆమె తోడు లభిస్తుందని గంపెడాశతో ఆమెను ఎంచుకున్న వ్యక్తిని ఆకాశమంత అయోమయత్వం అలుముకోదా? ఎంత సేపూ తమలో తాము కూరుకుపోవడం కాదు నువ్వే సమస్తమని నీ ఎదురుగా కూర్చున్న వ్యక్తి గురించి కూడా ఎంతో కొంత ఆలోచించాలి కదా! అదేమీ లేకుండా అదే పనిగా నిట్టూర్పులు విడుస్తూ కూర్చుంటే జీవన యానం కొనసాగేదెట్లా? జీవిత లక్ష్యం నెరవేరేదెట్లా?
ఆప్కా అర్మాఁ ఆప్ కా నామ్ - మేరా తరానా ఔర్ నహీఁ
ఇన్ ఝుక్తీ పల్కోఁ కే సివా - దిల్ కా టికానా ఔర్ నహీఁ
జంచ్తా హీ నహీఁ - ఆంఖోఁ మే కోయీ
దిల్ తుమ్కో హీ చాహే తో క్యా కీజియే / ఓ మేరే /
(నీ ఆకాంక్షలు, నీ పేరు ఇవే తప్ప నాకంటూ వేరే రాగం లేదు
నీ వాలిపోయిన కనురెప్పలు కాక నాకు మరో నివాసం లేదు
నా కళ్లకు వేరెవరూ నచ్చడం లేదు
మనసు నిన్నే కోరుకుంటే నేనేం చేయను!)
ఆకాశాన్ని తాకే పర్వతం సైతం జానెడంత అద్దంలో ఒదిగిపోయినట్లు, ఒక్కోసారి అనంతమైన జీవిత లక్ష్యం, తాను నమ్ముకున్న ఒక వ్యక్తి లోగిలిలో నిలిచిపోతుంది. ఆ లోగిలే అతని లోకమై భూమ్యాకాశాల్ని ఏకం చేస్తుంది. ఆ స్థితిలో తనతో ముడిపడిన ఆమె ఆకాంక్షలు, ఆమె ఆకాంక్షలను చుట్టేసే ఆమె పేరు, ఈ ఆలాపనలే తప్ప అతని గొంతులో పలికే మరో రాగమేదీ ఉండదు. సామాజిక ఆకాశాన్ని ఒడిసిపట్టుకున్న ఆమె కనురెప్పలే తప్ప అతనికి మరో ఆశ్రయం ఉండదు. కళ్ల ముందునుంచి లక్షలాది మంది రోజూ అలా సంచరిస్తూ ఉండవచ్చు. కానీ, వాళ్లంతా నీ లక్ష్యాన్ని స్వీకరించరు కదా! అంతమందిలో ఎవరో ఒకరుంటారు. నీ మాటే తమ మాటగా, నీ బాటే వారి బాటగా నిండు మనసుతో స్వీకరిస్తారు. అలాంటి వాళ్లే లోకంలో ఎవరూ లేనట్లు, నా వెంట పడ్డావేమిటని మాటవరుసకే అన్నా మనసు తట్టుకుంటుందా? లోకంలో ఎందరుంటేనేమిటి? నాకు నువ్వే నచ్చావు? నా మనసు నిన్నే కోరుకుంటోంది నేనేం చేయనని నిస్సంకోచంగా అనేస్తారు.
యూఁ తో అకేలా భీ అక్సర్ - గిర్ కే సంభల్ సక్తా హూఁ మైఁ
తుమ్ జో పకఢ్లో హాథ్ మేరా - దునియా బదల్ సక్తా హూఁ మైఁ
మాంగా హై తుమ్హే - దునియా కే లియే
అబ్ ఖుద్ హీ సన మ్ ఫైస్లా కీజియే / ఓ మేరే /
(ఎన్నిసార్లు పడిపోయినా నేను తిరిగి లేచి నిలబడగలను
నువ్వు నాతో చేయి కలపాలే గానీ, నేను లోకాన్నే మార్చేయగలను
అసలు నిన్ను కోరుకుందే లోకం కోసం)
ఓ ప్రియతమా! ఇక నిర్ణయం తీసుకోలసింది నువ్వే) కొందరికి స్వయం-అస్తిత్వం ఉంటుంది. నిండైన స్వయం-వ్యక్తిత్వం ఉంటుంది. అలాంటి వారు తమ వ్యక్తిగత జీవితానికి సంబంధించిన ఏ సుడిగుండాన్నయినా ఒంటరిగానే ఎదురీదగలరు. ఎన్నిసార్లు పడిపోయినా తిరిగి లేవగలరు. కానీ, సమస్త మానవాళి గురించి ఆలోచిస్తూ, సంఘటితంగా ఏమైనా చేయాలనుకున్నప్పుడు ఎంత టి వారికైనా, ఒంటరి ప్రయాణం కన్నా, ఒకరిని తోడు తీసుకుని సహయానం చేయాలనిపించవచ్చు. ఈ సంయుక్త ప్రయాణంలో మరింత వేగంగా అడుగులు వేయవచ్చుననిపించవచ్చు. ప్రత్యేకించి సమాజంలో ఏదైనా మార్పు తీసుకు రావాలనుకున్నప్పుడు సమష్టిపోరాటమే మేలనిపిస్తుంది. ఆ స్థితిలో నిన్ను నేను కోరుకుంటున్నది నా కోసం అనుకునేవు సుమా! నీ తోడు నేను కోరుకుంటున్నది సమాజం కోసమని ఒక మహాపర్వతమెక్కి ఆకాశం దద్దరిల్లేలా అరిచి చెప్పాలనిపిస్తుంది. ఈ యువకుడిలో సుడివడుతున్న అంతర్వేదనంతా అదే. లోకంలోని ప్రేమికులంతా, తమ వ్యక్తిగత సుఖ సౌఖ్యాల కోసం కాకుండా, ఇలా సామాజిక హితం కోసం సహజీవనానికి సిద్ధమైతే అదొక స్వర్ణయుగమే కదా! భూమ్మీద స్వర్గసీమ అంటే అదే కదా! -
-బమ్మెర
No comments :
Post a Comment