తీరాన్ని చేరడానికి మీ తోడు కావాలి!!
ఒక లక్ష్యాన్ని చేరుకోవాలనుకుంటే ఒక్కోసారి వంద అవరోధాలు వచ్చిపడుతుంటాయి. ఎంతో కష్టపడి ఒక అవరోధాన్ని తొలగించేసరికి మరో పది ఆటంకాలు మనదారికి అడ్డుపడతాయి. వీటన్నింటినీ ఒక్కరే ఎదుర్కోవడం అన్నిసార్లూ సాధ్యం కాకపోవచ్చు. ఆ స్థితిలో ఎవ రైనా తోడుగా వస్తే ఎంత బావుండునో కదా అనిపించవచ్చు. సరిగ్గా అదే సమయంలో ఎవరో వచ్చి తామే స్వయంగా ఆహ్వానించారనుకోండి. ఇక కాదనడం ఎక్కడుంటుంది? 1978లో విడుదలైన ‘దేశ్‌- పర్‌దే్‌శ ’ సినిమా కోసం అమీత ఖన్నా రాసిన ఈ పాటలోని సారాంశమే ఇది. రాజేశ్‌ రోషన్‌ స్వరపరిచిన ఈ పాటను లతామంగేష్కర్‌ ఎంతో రసరమ్యంగా పాడారు.
ఆప్‌ కహే ఔర్‌ హమ్‌ న ఆయే - ఐసే తో హాలాత నహీ ! ఓ.....
మంజిల్‌ తక్‌ పౌంచేంగే కైసే - ఆప్‌ కా జబ్‌ తక్‌ సాథ్‌ నహీఁ
(మీరు అడగడమూ... నేను రాకపోవడం కూడానా? ఆ పరిస్థితే లేదు
అసలు మీ తోడే లేకపోతే గమ్యాన్ని ఎలా చేరగలను నేను)
చేరుకోవాలనుకున్న గమ్యం ఇద్దరిదీ ఒక్కటే అయినప్పుడు ఏం చేస్తారు? ఆ రెండో వ్యక్తి నుంచి పిలుపొస్తే చాలు, ఏమాత్రం బెట్టు చేయకుండా వెంటనే అంగీకారం తెలిపేస్తారు. మొదట తమ ప్రయాణాన్ని ఎవరికి వారు వేరు వేరుగానే ప్రారంభించి ఉండవచ్చు. కానీ, తామిద్దరి మార్గం, గమ్యం ఒకటేనని తెలిసిపోయాక విడిగా ఎందుకు! కలిసినడిస్తే పోలా అనిపించవచ్చు. పైగా, అన్ని గమ్యాల్నీ అందరూ ఒంటరిగానే చేరుకోలేరు కదా!. ఆ నిజం కొందరికి మొదట్లో తెలియకపోయినా కాలగతిలో తెలుస్తుంది. పోనుపోను ఒక్కోసారి తాము ఎంచుకున్న దారిలో ఒంటరిగా సాగిపోవడం అసాధ్యమని కూడా తేలిపోతుంది.
చాహ్‌నే వాలోఁ కీ ఆజ్‌ దునియా మేఁ చాహ్‌నే వాలే ఆగయే
ఉల్ఫత కీ మయ్‌ ఆంఖోఁ సే లో ఆజ్‌ పిలానే ఆగయే
ఆప్‌ పియే ఔర్‌ ఆప్‌ న ఝూమే - ఆప్‌ కీ బస్‌కీ బాత నహీఁ ఓ....
(కోరుకునే వారి లోకంలోకి నేడు కోరుకున్న వారు వచ్చేశారు
ప్రేమ మధువును ఈ రోజు కళ్లతో తాగించడానికి వచ్చేశారు
ఈ మధువు తాగి కూడా మీరు మత్తిల్లకుండా ఉండి పోవడమా?
అది మీ వల్ల అయ్యే పనే కాదు సుమా!)
కోరుకున్న వారే కడదాకా తమ తోడుగా రావడమన్నది ఎంత మంది జీవితాల్లో జరుగుతుంది? ఆశించినట్లు నిజంగానే అలా తోడైవస్తే, ఒకరి ఆత్మలో ఒకరు కలిసిపోయి... ఏకాత్మగా ఒక్కరే మిగిలిపోతారు. ఒక్కరుగానే కలిసి నడుస్తారు. నిజానికి ఏ లక్ష్యాన్ని సాధించాలన్నా, ఆ లక్ష్యం మీద అవ్యాజమైన ప్రేమ ఉండాలి. అయితే లక్ష్యం మీద ఉన్న ఆ ప్రేమ ఒక్కోసారి ఆ లక్ష్య సాధనలో తనతో కలిసి నడుస్తున్న వాళ్ల మీదికి కూడా పాకుతుంది. అదే జరిగితే, వాళ్లు నడుస్తున్న దారంతా ప్రేమతో తడి సిపోతుంది. కళ్లల్లో ప్రేమ మధువు నిండిపోతుంది. ఆ మధువు మనసులోకి పారుతుంటే... ఎవరైనా మత్తిళ్లకుండా ఉంటారా? ఆ మత్తులో ఊగకుండా తమను తాము సంభాలించుకోగలరా?
కసా హువా హై తీర్‌ హుస్న్‌ కా జరా సంభల్‌ కే రహియేగా
నజర్‌ నజర్‌ కో మారేగీ తో- కాతిల్‌ హమే న కహియేగా
చాల్‌ చలీ హై సోంచ్‌ కే హమ్‌నే - ఇస్‌ ఖేల్‌ మే అప్‌నీ మాత నహీఁ ఓ..... /ఆప్‌ కహే ఔర్‌/
(సంధించిన అందాల బాణమిది కాస్త సంభాలించుకోండి
చూపు చూపు మీదే దాడి చేస్తే, నన్ను హంతకి అనమాకండి
అన్నీ ఆలోచించే ఈ అడుగులు వేశా... ఈ ఆటలో మనకు ఓటమెక్కడిది !)
ప్రేమ ఎలా పుట్టినా అది తన సహజత్వాన్ని కోల్పోదు. ఏ పూలగుత్తికో గురిపెట్టిన బాణమే కావచ్చు. కానీ, ఒడిసిపట్టుకోవడం తెలియకపోయినా, గురిపెట్టడం రాకపోయినా, అది మరెక్కడో దిగిపోవచ్చు. ఆ దెబ్బకు ఒక్కోసారి ఎదుటి వారి దేహమో, మనసో నిలువెల్లా రక్తసిక్తమైపోవచ్చు. అందుకే తళతళా మెరిసే ఈ అందాల బాణాన్ని అతి జాగ్రత్తగా ప్రయోగించే నైపుణ్యం తెలియడం చాలా అవసరం. లేదంటే, అది ఎంత రక్తపాతానికి దారి తీస్తుందో! జీవితాన్ని ఎలా అతలాకుతలం చేస్తుందో... ఎవ రూ ఊహించలేరు. అయితే, ఎవరైనా బాణం బారిన పడటానికి విలుకాడు గురి తప్పడమే కారణం కానక్కర్లేదు. ఒక్కోసారి వాళ్ల దృష్టి చెదిరిపోయేలా చేసి... వాళ్లు గురితప్పడానికి మనమే కారణం కావచ్చు. అలాంటప్పుడుకూడా ఎదుటివారిని హంతకులనేస్తే ఎలా?
పాస్‌ ఆకే యే ఆప్‌కే హమే హోనే లగా అహసాస్‌ హై
దమ్‌ హై తో బస్‌ ఆప్‌కే దమ్‌ సే ఆప్‌ హీ కే సాస్‌ హై
బయాన్‌ కరే జో హాలే దిల్‌ కో ఐసే కోయీ జజ్‌బాత నహీఁ ఓ.... /
ఆప్‌ కహే ఔర్‌ /
(మీ చెంత చేరాక నా మనసుకు తెలుస్తోంది
అసలు నా ప్రాణాలు నిలిచిందే మీ వల్ల
ఈ నా హృదయ స్థితి అభివ్యక్తం చేయగలిగేది కూడా కాదు)
ఏ తీరాన్ని చేరడానికో, ఏ లక్ష్యాన్ని సాధించడానికో ఎవరైనా ఒకరి సన్నిధిలోకి వెళ్లి ఉండవచ్చు. అయితే ఒక్కోసారి అద్భుతమైన పారవశ్యానికి లోనై ఆ సన్నిధానమే సమస్తమనిపించవచ్చు. ప్రాణమున్నంత కాలం అక్కడే ఉండిపోవాలనిపించవచ్చు. అందులో తప్పేమీ లేదు. కాకపోతే వ్యక్తిగత బంఽధాలు కేవలం, సుఖ, సంతోషాలనే కాదు. అప్పుడో ఇప్పుడో వ్యక్తిగతమైన సమస్యల్ని కూడా మోసుకువస్తాయి. ఒక్కోసారి ఆ వ్యక్తిగత సమస్యల్ని పరిష్కరించడమే పెద్ద పనైపోతుంది. ఈ క్రమంలో ఒక్కోసారి అనుకున్న లక్ష్యం నుంచి వైదొలగే ప్రమాదం కూడా ఏర్పడవచ్చు. అలాంటి సమయాల్లో మనతో కలిసి నడిచే వారు, మన లక్ష్యం, వారి లక్ష్యం ఒకటే అయిన వారు... మనల్ని తట్టిలేపుతారు. వ్యక్తిగత వలయాల్లోంచి లేవదీసి సామాజిక రహదారుల గుండా నడిపిస్తారు. అలాంటి వారు ఎప్పుడైనా అనుకోకుండా ఎదురై సమష్టిగా సాగిపోదాం రమ్మంటే మనసున్న ఏ మనిషైనా రానని ఎలా అనగలడు?
Bammera
No comments :
Post a Comment